Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 03-04-2017 r. – 0461-ITPB1.4511.61.2017.1.DP

Czy Wnioskodawczyni ma prawo do opodatkowania swoich dochodów na podstawie stawki liniowej 19 % wykonując usługi w ramach umowy o pracę i w ramach działalności gospodarczej dla tego samego podmiotu?

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów osiąganych z pozarolniczej działalności gospodarczej podatkiem liniowym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w dniu 1 grudnia 2016 r. rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej wybierając formę opodatkowania dochodów podatkiem liniowym. Wnioskodawczyni usługi w ramach działalności gospodarczej świadczy na podstawie umowy współpracy ze Spółką Akcyjną. W tym samym dniu, tj. 1 grudnia 2016 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła, także wykonywanie usług na podstawie umowy o pracę dla tej samej spółki. Spółka Akcyjna powstała z połączenia sieci sprzedaży m… oraz mobilnej sieci M… Działa w branży finansowej, zajmuje się doradztwem finansowym oraz sprzedażą produktów bankowych takich jak: rachunki osobiste, kredyty hipoteczne, kredyty konsumpcyjne, leasing. Usługi, które Wnioskodawczyni wykonuje dla Spółki Akcyjnej w zakresie pozarolniczej działalności gospodarczej różnią się od tych, które wykonuje na podstawie umowy o pracę.

W ramach umowy o współpracę w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą Wnioskodawczyni wykonuje funkcję koordynatora, który jest odpowiedzialny za:

• realizację planów sprzedażowych podległych współpracowników;
• raportowania działań i wyników sprzedażowych;
• utrzymanie stałego kontaktu z uprawnionymi pośrednikami spółki;
• nadzorowanie sporządzanych przez doradców umów/kontraktów sprzedażowych;
• szkolenie pracowników, podnoszenie ich kompetencji, coaching, prowadzenie rekrutacji.

W ramach umowy o współpracę Wnioskodawczyni nie jest uprawniona do sprzedaży produktów Banku, tylko do zarządzania zespołem.

W ramach umowy o pracę Wnioskodawczyni jest odpowiedzialna za:

• obsługę wniosków kredytowych: wypełnianie, weryfikacja, rejestracja;
• monitoring, kontrolę procesu kredytowego
• zawieranie umów kredytowych, itd.

Na podstawie umowy o pracę Wnioskodawczyni wykonuje czynności przy użyciu systemu i programów bankowych Banku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni ma prawo do opodatkowania swoich dochodów na podstawie stawki liniowej 19 % wykonując usługi w ramach umowy o pracę i w ramach działalności gospodarczej dla tego samego podmiotu?

Wnioskodawczyni uważa, że postąpiła prawidłowo wybierając jako formę opodatkowania podatek liniowy.

Zgodnie z art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników (…) wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym – w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Wnioskodawczyni uważa, że na podstawie cytowanego uprzednio artykułu, podatkiem liniowym nie mogą rozliczać się osoby, które uzyskują przychody z działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu na rzecz obecnego pracodawcy usług tożsamych z wykonywanymi w danym roku podatkowym w ramach stosunku pracy. Wnioskodawczyni podkreśla, że zakres czynności jakie wykonuje na podstawie umowy o pracę i czynności z pozarolniczej działalności gospodarczej różnią się od siebie, ponieważ w ramach działalności gospodarczej pełni funkcję koordynatora zarządzającego zespołem pracowników, natomiast w ramach umowy korzysta z systemów i programów bankowych w zakresie obsługi rachunków, umów kredytowych itd.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 1 i 3 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są:

• stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
• pozarolnicza działalność gospodarcza.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy – w myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy – uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, zawarto definicję legalną pozarolniczej działalności gospodarczej. W myśl tego przepisu, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z treścią art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z tak skonstruowanej definicji wynika, że w sytuacji, gdy działalność spełnia warunki wskazane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy a nie spełnia warunków określonych w art. 5b ustawy, to przychody osiągane z tego tytułu stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl art. 9a ust. 1 ww. ustawy, dochody osiągnięte przez podatników z pozarolniczej działalności gospodarczej są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym (…).

Art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 9a ust. 4 ww. ustawy, wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Deklarując wybór 19% podatku liniowego podatnik musi uwzględnić przesłanki określone w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl tego przepisu, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym – w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Jak wynika z przytoczonych przepisów – co do zasady – możliwość opodatkowania dochodu z działalności gospodarczej w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wyłączona w stosunku do podatników, którzy uzyskują przychody z działalności gospodarczej z tytułu świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, jeżeli usługi te odpowiadają czynnościom, które podatnik, lub przynajmniej jeden z jego wspólników, wykonywał na rzecz tegoż pracodawcy w roku podatkowym (w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy). Podkreślenia wymaga fakt, że w świetle wyżej wskazanego przepisu wykonywanie przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jakiejkolwiek usługi, obejmującej swoim zakresem chociażby część czynności wykonywanych na rzecz pracodawcy w ramach stosunku pracy, wyklucza możliwość opodatkowania tzw. podatkiem liniowym. Istotnym na gruncie przedmiotowej sprawy jest zatem zdefiniowanie jakiego rodzaju czynności wykonuje podatnik w ramach stosunku pracy oraz w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, a także rozstrzygnięcie, czy istotnie dochody ze świadczenia usług należy kwalifikować do źródła – pozarolnicza działalność gospodarcza.

O kwalifikacji wykonywanej działalności – na gruncie prawa podatkowego – do właściwego źródła przychodu decyduje rzeczywisty charakter wykonywanej działalności (faktyczny zakres świadczonych usług).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w dniu 1 grudnia 2016 r. rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej wybierając formę opodatkowania dochodów podatkiem liniowym. Wnioskodawczyni usługi w ramach działalności gospodarczej świadczy na podstawie umowy współpracy ze Spółką Akcyjną. W tym samym dniu, tj. 1 grudnia 2016 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła, także wykonywanie usług na podstawie umowy o pracę dla tej samej spółki. Działa w branży finansowej, zajmuje się doradztwem finansowym oraz sprzedażą produktów bankowych takich jak: rachunki osobiste, kredyty hipoteczne, kredyty konsumpcyjne, leasing. Usługi, które Wnioskodawczyni wykonuje dla Spółki Akcyjnej w zakresie pozarolniczej działalności gospodarczej różnią się od tych, które wykonuje na podstawie umowy o pracę. W ramach umowy o współpracę w związku z wykonywaną działalności gospodarczą Wnioskodawczyni wykonuje funkcję koordynatora, który jest odpowiedzialny za realizację planów sprzedażowych podległych współpracowników, raportowania działań i wyników sprzedażowych, utrzymanie stałego kontaktu z uprawnionymi pośrednikami spółki, nadzorowanie sporządzanych przez doradców umów/kontraktów sprzedażowych, szkolenie pracowników, podnoszenie ich kompetencji, coaching, prowadzenie rekrutacji. W ramach umowy o współpracę Wnioskodawczyni nie jest uprawniona do sprzedaży produktów Banku, tylko do zarządzania zespołem. W ramach umowy o pracę Wnioskodawczyni jest odpowiedzialna za obsługę wniosków kredytowych: wypełnianie, weryfikacja, rejestracja, monitoring, kontrolę procesu kredytowego, zawieranie umów kredytowych, itd.

Z powyższego wynika, że wykonywane przez Wnioskodawczynię czynności w ramach stosunku pracy oraz w ramach prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej nie będą tożsame, co oznacza, że nie będzie zachodziła przesłanka określona w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, w sytuacji, gdy zakres czynności, wykonywanych w ramach zawartej umowy o współpracę w związku z wykonywaną działalności gospodarczą w istocie nie pokrywa się z obowiązkami wynikającymi z umowy o pracę, wykonywanymi w roku podatkowym, to Wnioskodawczyni może opodatkować dochody uzyskane z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej podatkiem wg 19% stawki liniowej, na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem wybrania tej formy opodatkowania w stosownym, a określonym w cytowanych uprzednio przepisach prawa terminie.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. W postępowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ogranicza się do dokonania subsumcji przedstawionego przez stronę stanu faktycznego pod określony przepis prawa podatkowego i wyjaśnienia przyczyn, dla których w określonym stanie faktycznym dany przepis ma zastosowanie. Wobec tego dołączone do wniosku umowy nie podlegają ocenie organu.

Mając powyższe na uwadze, tutejszy organ informuje, że nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę tego, czy określone przez Wnioskodawczynię czynności wykonywane w ramach działalności gospodarczej nie pokrywają się z zakresem obowiązków świadczonych w ramach zawartej ze Spółką Akcyjna umowy o pracę. Jeżeli w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i nie rozstrzyga w zakresie zgodności zawartych umów z odrębnymi przepisami prawa.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/